Verbazing
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
13 Augustus 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Cambodja is een bijzonder land. Elke dag verbaas ik me weer over hoe anders het er hier aan toegaat dan in Nederland:
- Regels in het verkeer zijn er volgens mij niet, iedereen rijdt gewoon door en tja, dan krijg je ongelukken…
- Luizen in je haar? Geen probleem: de kinderen halen ze bij elkaar uit het haar. Toen een kind ineens in mijn haar begon te “plukken”, schrok ik wel even ;)
- Een grote spin kan gewoon in het klaslokaal blijven zitten zonder dat er paniek uitbreekt
- Er komen scooters voorbij rijden met de raarste dingen erop: fietsen, tassen vol met boodschappen en 5 mensen op één scooter (zonder helm) is ook geen uitzondering
- Blauwe lucht, stralende zon, rond de 35 graden en nog lopen er mensen met een vest aan rond! Ik zweet me kapot!!
- Ben je op zoek naar dagcrème, zonnebrandcrème of after sun dan moet je heel goed zoeken om een “normale” variant te krijgen want alles is “whitening”. Wij willen graag een bruine huid, zij vinden een witte huid veel mooier. Dat merk ik ook bij de kinderen “I like white skin”
- Overal kun je met dollars betalen (dat wist ik van tevoren niet), wisselgeld krijg je vaak in riel (4000 riel is 1 dollar)
- Als je in een restaurant je eten krijgt, kun je gelijk beginnen met eten want als je wacht tot iedereen zijn/haar eten heeft, is je eten al lang koud
- Overal zie je mensen in hangmatten liggen, in winkeltjes langs de kant van de weg, in tuktuks, op boten, ze worden meegenomen voor een picknick, heerlijk relaxed!
Ik vond het erg leuk om dit land te leren kennen. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam, het eten is lekker en het is warm. Vorige week had ik nog nauwelijks blauwe luchten gezien door de bewolking (regenseizoen). Toen het eindelijk een keer onbewolkt was, ging ik er meteen op uit met mijn camera. Foto’s met een blauwe lucht zijn toch net iets mooier en stralender. Inmiddels is het geen uitzondering meer want het heeft al 5 dagen niet geregend! Van mij mag het nog even zo blijven, want op Koh Chang heb ik toch het liefst zon!
Het Khmer (Cambodjaanse) eten is erg lekker. Op het PDC geniet ik van het lokale eten tijdens de lunch. Elke keer is het weer een verrassing wat er in de pan zit als ik het deksel er vanaf haal. De meeste dingen zijn lekker maar soms zit er iets in wat ik toch liever laat liggen (bv. het hoofd van een vis). Tijdens het avondeten, eet ik vooral curry’s, amok, rijst, noodles en springrolls. Af en toe gaan we ook naar een Westers restaurant ter afwisseling, een pizza smaakt dan erg lekker. In Siem Reap kan je alles krijgen want het is best toeristisch.
Erg leuk en bijzonder was het om een Khmer bruiloft (een deel ervan want het duurt 3 dagen!) mee te maken. De neef van een restauranteigenaar ging trouwen en alle vrijwilligers waren uitgenodigd. Net als vorig jaar in Bali vinden de mensen hier het ook erg bijzonder als er Westerse mensen op hun bruiloft komen. We gingen ’s middags naar Anne-Marits (werkzaam bij Thida’s house) huis. Daar kwam een echte Khmer make-up artist om ons haar en make up te doen. Dat betekent witte gezichten en donkere ogen. Voor een avondje best leuk en ook ons haar zag er erg mooi uit. Toen we binnenkwamen, gingen we aan een tafel zitten en werden er telkens gerechtjes (5 gangen?) gebracht. Tussendoor waren en zangers, zangeressen en dansers die op het podium een optreden verzorgden. Wat later op de avond werd er gedanst en al snel gingen veel mensen naar huis. Als een van de laatsten gingen ook wij naar huis (rond 10 uur). Bij de uitgang kon je het envelopje (lege enveloppen lagen op de tafels) gevuld met geld achterlaten voor het bruidspaar.
Mijn laatste dagen op het PDC zijn aangebroken. Het voelt gek om hier weg te gaan. Vooral omdat ik het gevoel heb dat ik er nog maar net ben en dat alles nu een beetje vertrouwt begint te raken. De afgelopen dagen heb ik tijdens de workshops een aantal dingen gedaan die ik nog graag wilde doen. Op maandag heb ik aan 4 klassen mijn bekende “clown-les” (in Nederland al verschillende keren gedaan en ook in Bali) gegeven. We herhaalden eerst de kleuren en lichaamsdelen en daarna gaf ik opdrachten als “Color the nose red” en op die manier werd de kleurplaat ingekleurd. Bijna allemaal enthousiaste kinderen maar ook een paar eigenwijze leerlingen die andere kleuren gebruikten of snapten ze het gewoon niet?! Met de oudere groepen heb ik gepraat over dromen. Wat zijn hun dromen voor de toekomst? De meeste kinderen hebben wel een idee over wat voor soort beroep ze zouden willen hebben: leerkracht, manager, tuktukdriver. Happy willen ze ook wel graag zijn en sommigen willen graag een nieuwe fiets of zelfs een auto.
De titel van dit blogverhaal is “verbazing” en ook op het PDC heb ik me gisteren erg verbaasd. Ik wist niet dat de kinderen zo stil en geconcentreerd konden werken! Wat heb je ervoor nodig? Een leuke knutselopdracht! We hebben vingerpoppetjes van vilt gemaakt. Van tevoren dacht ik, dat wordt vast chaos en vinden de jongens deze knutselopdracht wel leuk?! Die zorgen waren nergens voor nodig want het was echt nog nooit zo stil geweest tijdens een workshop. De resultaten zijn ook erg leuk! Tijdens mijn laatste workshops morgen, gaan we met de vingerpoppetjes een kort toneelspel doen. Hopelijk gaat dat ook verbazingwekkend goed!
Ik hoop dat jullie mijn verhalen nog niet beu zijn! Volgende week zal het laatste verslag van mijn reis verschijnen…
- Regels in het verkeer zijn er volgens mij niet, iedereen rijdt gewoon door en tja, dan krijg je ongelukken…
- Luizen in je haar? Geen probleem: de kinderen halen ze bij elkaar uit het haar. Toen een kind ineens in mijn haar begon te “plukken”, schrok ik wel even ;)
- Een grote spin kan gewoon in het klaslokaal blijven zitten zonder dat er paniek uitbreekt
- Er komen scooters voorbij rijden met de raarste dingen erop: fietsen, tassen vol met boodschappen en 5 mensen op één scooter (zonder helm) is ook geen uitzondering
- Blauwe lucht, stralende zon, rond de 35 graden en nog lopen er mensen met een vest aan rond! Ik zweet me kapot!!
- Ben je op zoek naar dagcrème, zonnebrandcrème of after sun dan moet je heel goed zoeken om een “normale” variant te krijgen want alles is “whitening”. Wij willen graag een bruine huid, zij vinden een witte huid veel mooier. Dat merk ik ook bij de kinderen “I like white skin”
- Overal kun je met dollars betalen (dat wist ik van tevoren niet), wisselgeld krijg je vaak in riel (4000 riel is 1 dollar)
- Als je in een restaurant je eten krijgt, kun je gelijk beginnen met eten want als je wacht tot iedereen zijn/haar eten heeft, is je eten al lang koud
- Overal zie je mensen in hangmatten liggen, in winkeltjes langs de kant van de weg, in tuktuks, op boten, ze worden meegenomen voor een picknick, heerlijk relaxed!
Ik vond het erg leuk om dit land te leren kennen. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam, het eten is lekker en het is warm. Vorige week had ik nog nauwelijks blauwe luchten gezien door de bewolking (regenseizoen). Toen het eindelijk een keer onbewolkt was, ging ik er meteen op uit met mijn camera. Foto’s met een blauwe lucht zijn toch net iets mooier en stralender. Inmiddels is het geen uitzondering meer want het heeft al 5 dagen niet geregend! Van mij mag het nog even zo blijven, want op Koh Chang heb ik toch het liefst zon!
Het Khmer (Cambodjaanse) eten is erg lekker. Op het PDC geniet ik van het lokale eten tijdens de lunch. Elke keer is het weer een verrassing wat er in de pan zit als ik het deksel er vanaf haal. De meeste dingen zijn lekker maar soms zit er iets in wat ik toch liever laat liggen (bv. het hoofd van een vis). Tijdens het avondeten, eet ik vooral curry’s, amok, rijst, noodles en springrolls. Af en toe gaan we ook naar een Westers restaurant ter afwisseling, een pizza smaakt dan erg lekker. In Siem Reap kan je alles krijgen want het is best toeristisch.
Erg leuk en bijzonder was het om een Khmer bruiloft (een deel ervan want het duurt 3 dagen!) mee te maken. De neef van een restauranteigenaar ging trouwen en alle vrijwilligers waren uitgenodigd. Net als vorig jaar in Bali vinden de mensen hier het ook erg bijzonder als er Westerse mensen op hun bruiloft komen. We gingen ’s middags naar Anne-Marits (werkzaam bij Thida’s house) huis. Daar kwam een echte Khmer make-up artist om ons haar en make up te doen. Dat betekent witte gezichten en donkere ogen. Voor een avondje best leuk en ook ons haar zag er erg mooi uit. Toen we binnenkwamen, gingen we aan een tafel zitten en werden er telkens gerechtjes (5 gangen?) gebracht. Tussendoor waren en zangers, zangeressen en dansers die op het podium een optreden verzorgden. Wat later op de avond werd er gedanst en al snel gingen veel mensen naar huis. Als een van de laatsten gingen ook wij naar huis (rond 10 uur). Bij de uitgang kon je het envelopje (lege enveloppen lagen op de tafels) gevuld met geld achterlaten voor het bruidspaar.
Mijn laatste dagen op het PDC zijn aangebroken. Het voelt gek om hier weg te gaan. Vooral omdat ik het gevoel heb dat ik er nog maar net ben en dat alles nu een beetje vertrouwt begint te raken. De afgelopen dagen heb ik tijdens de workshops een aantal dingen gedaan die ik nog graag wilde doen. Op maandag heb ik aan 4 klassen mijn bekende “clown-les” (in Nederland al verschillende keren gedaan en ook in Bali) gegeven. We herhaalden eerst de kleuren en lichaamsdelen en daarna gaf ik opdrachten als “Color the nose red” en op die manier werd de kleurplaat ingekleurd. Bijna allemaal enthousiaste kinderen maar ook een paar eigenwijze leerlingen die andere kleuren gebruikten of snapten ze het gewoon niet?! Met de oudere groepen heb ik gepraat over dromen. Wat zijn hun dromen voor de toekomst? De meeste kinderen hebben wel een idee over wat voor soort beroep ze zouden willen hebben: leerkracht, manager, tuktukdriver. Happy willen ze ook wel graag zijn en sommigen willen graag een nieuwe fiets of zelfs een auto.
De titel van dit blogverhaal is “verbazing” en ook op het PDC heb ik me gisteren erg verbaasd. Ik wist niet dat de kinderen zo stil en geconcentreerd konden werken! Wat heb je ervoor nodig? Een leuke knutselopdracht! We hebben vingerpoppetjes van vilt gemaakt. Van tevoren dacht ik, dat wordt vast chaos en vinden de jongens deze knutselopdracht wel leuk?! Die zorgen waren nergens voor nodig want het was echt nog nooit zo stil geweest tijdens een workshop. De resultaten zijn ook erg leuk! Tijdens mijn laatste workshops morgen, gaan we met de vingerpoppetjes een kort toneelspel doen. Hopelijk gaat dat ook verbazingwekkend goed!
Ik hoop dat jullie mijn verhalen nog niet beu zijn! Volgende week zal het laatste verslag van mijn reis verschijnen…
-
13 Augustus 2014 - 17:14
Martine:
Wat een prachtig blog verhaal weer. Dat verveelt nooit, om zulke mooie reis ervaringen te mogen meelezen! Veel plezier met de toneelstukjes en de laatste periode van je verbazingwekkend mooie reis!! Groetjes uit Breda van Martine. -
13 Augustus 2014 - 17:39
Rita Jaberg:
Hoi Liesbeth,
nee nog niet beu, leuk hoor die reisverhalen.
Ik reageer niet maar lees ze wel -
13 Augustus 2014 - 17:46
Jacque:
Beu????
Nee, nee....meer, meer :-).
Nog veel plezier! -
13 Augustus 2014 - 18:57
Koen:
Geweldig om te lezen! Geniet van de laatste dagen! -
13 Augustus 2014 - 19:24
Joyce:
Ik wil ook nog wel meer lezen hoor! Blijf gewoon nog een week of 4 ;)
Tof van die vingerpopjes Lies! Vond de foto op Fb al superleuk! Succes met de laatste dagen daar en dan nog ff lekker relaxen en de toerist uit hangen. Enjoy! -
13 Augustus 2014 - 21:15
Veronique :
Geniet er nog even van! X -
13 Augustus 2014 - 21:26
Mirjam:
Ik ben je verhalen nog lang niet beu! Geniet er iedere keer van! Geniet van je laatste periode!!! -
13 Augustus 2014 - 21:33
Annelieke Kuijpers:
Jouw verslagen worden we echt niet beu hoor! Ik kijk al weer uit naar het laatste, want deze was ook weer heel leuk om te lezen. En wat beleef je veel, lijkt me heel leuk om bij zo'n bruiloft aanwezig te zijn. Allemaal indrukken die ze je nooit meer afnemen. Geniet nog van je laatste dagen, want ik vind ook dat de vakantie ontzettend snel voorbij gaat, maar bedenk maar zo nog 1,5 week van de 6, we mogen niet klagen! Hahaha Liefs Annelieke -
13 Augustus 2014 - 23:07
Miranda:
Super leuk om te lezen, Liesbeth! Geniet er nog van daar en veel plezier met je laatste opdracht! Groetjes! -
14 Augustus 2014 - 09:14
Marja:
Hoi Liesbeth nee hoor zo leuk om te lezen en te zien wat je allemaal beleefd daar! We krijgen wel een goed beeld van je verblijf daar. Je schrijft ook heel goed :) . Geniet nog van je laatste week en ik kijk ook weer uit naar je fotoboek straks. Gaan we weer zien net als andere keren?
Geniet nog even en fijne reis terug. Lfs. Marja. -
14 Augustus 2014 - 21:00
Jonna:
Hopelijk ga je straks jouw groep in Nederland ook ze verbazen
Veel plezier nog en tot het volgende verslag
Neem je de recepten mee, heeerlijk -
15 Augustus 2014 - 20:52
Lianne:
Hoi Liesbeth, wat blijft het toch leuk om een beetje met je mee te reizen door het lezen van deze enthousiaste verhalen. Geniet van je laatste dagen!! En natuurlijk een goede terugreis. Veel groetjes! -
17 Augustus 2014 - 16:48
Anita Schot:
Hoi Liesbeth,
Ik ben je verhalen nog lang niet zat, het is heel leuk om ze te lezen.
Van mij mag je nog even doorschrijven.
Nog veel plezier de laatste week en een goede reis naar huis.
Groetjes Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
